GüLŞaH'ın Psikolojik ve Spiritüal DüNYaSı

ATAOL BEHRAMOĞLU / ÖĞRENDİM Kİ Öğrendim ki...  Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız.  Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz,  Gerisini karşı tarafa bırakırsınız. Öğrendim ki...  Güveni geliştirmek yıllar alıyor,  Yıkmak bir dakika. Öğrendim ki...  Hayatında nelere sahip olduğun değil  Kiminle olduğun önemli. Öğrendim ki...  Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mümkün  Ama sonrası için bir şeyler bilmek gerek. Öğrendim ki...  Kendini en iyilerle kıyaslamak değil  Kendi en iyinle kıyaslamak sonuç getirir. Öğrendim ki...  İnsanların başına ne geldiği değil  O durumda ne yaptıkları önemli. Öğrendim ki...  Ne kadar küçük dilimlersen dilimle  Her işin iki yüzü var. Öğrendim ki...  Olmak istediğim insan olabilmem  Çok vakit alıyor. Öğrendim ki...  Karşılık vermek  Düşünmekten çok daha basit. Öğrendim ki...  Bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek  Hangisi son görüşme olacak b...

Nietczhe Ağladığında - Irvin Yalow “Acı önlenemez, ızdırap ise bir seçim.” “ Ben varken ölüm yok, ölüm varken ben yokum. Üzülecek ne var?  ;**Kendisini daha uzak bir mesafeden izlemek için kullandığı evrensel bakış yaklaşımı olan \"bakış açısını değiştirme \"yaklaşımını kullan. İçinde bulunduğumuz o minicik konuma, yaşamımızın tümü üzerinden, tüm bir ırkın yaşamının, bilincin evriminin üzerinden baktığımızda tabii ki o taşıdığı önemi birden yitirir. Güven içinde yaşamaktır tehlikeli olan.  Bu bizim sırtımızdaki en büyük yük. En. Büyük mücadelemizde bu yüke karşı yaşamak. İnsan doğru zamanda yaşamazsa asla doğru zamanda ölemez. Zaman sonsuza dek durmayacak kadar açgözlüdür. Durmadan yer yutar, ama geri verdiği hiçbir şey yoktur. Sana yazılmış bir yaşamı yaşadığını söylemen ne korkunç! Bütün tehlikesine rağmen bir kez bile özgürlüğünü tadamadan ölümle yüz yüze gelmek ne acı. Hiçbir şey her şey demektir güçlenmek istiyorsan önce köklerini hiçliğin derinlerine gömmeli ve en yalnı...

Yığınlarla bağırış, çağırış, yakarış içinde gerçek küçük bir cam parçası gibi durur. Kimsenin bir şey bilmediği gerçeği. Peki ya cam parçasının üstündeki kan damlası? Bilmediğimizi düşündüğümüz aslında nedir? Cevap tektir; hayatımızın sonunda başımıza gelecekler.. Bu geçişten sonra varlığımızdan geriye kalan bizi hatırlar mı? Kendinden ne olarak bahseder? Bu bilinmeyene alabildiğine hızla mı ulaşırız? Derin bir tefekküre dalıp, zihnimizin ulaşabileceğimiz en ufak ayrıntılarına bile dalarak mı ulaşırız? Yoksa daha hızlı koşarak veya daha derin uyuyarak mı? Bazılarının gözleri hep karşı kıyıdadır. On yıllık veya yüz yıllık süre, sonsuzla karşılaştırıldığında bir hiçtir. Peki sonsuzluğun renkleri bu yüz yıllık sürede mi belirlenir? Canlı varlıkları güdüleyen, gerçekten sadece hayatta kalmak ve üremek midir? Biz de daha büyük bir organizmanın başı belada olsa, hücreler gibi düşünmeden kendimizi yok eder miydik? Örneğin ozon tabakasını delerek dünyanın veya galaksimi...

Seni bir yaz gününe benzetmek mi, ne gezer? Çok daha güzelsin sen, çok daha cana yakın: Taze tomurcukları sert rüzgârlar örseler, Kısacıktır süresi yeryüzünde bir yazın: Işıldar göğün gözü, yakacak kadar sıcak, ...Ve sık sık kararı da yaldız düşer yüzünden; Her güzel, güzellikten er geç yoksun kalacak Kader ya da varlığın bozulması yüzünden; Ama hiç solmayacak sendeki ölümsüz yaz, Güzelliğin yitmez ki asla olmaz ki hurda; Gölgesindesin diye ecel caka satamaz Sen çağları aşarken bu ölmez satırlarda: İnsanlar nefes alsın, gözler görsün elverir, Yaşadıkça şiirim, sana da hayat verir.

MontaigNe'den: Filozof Montaigne'den Felsefe Üzerine Yazı ve Denemeler Filozof Montaigne ile felsefe ve düşünce üzerine şiirsel bir akıcılıkta edebi ve felsefi yazıları makaleler denemeler.  Hayata dair yürekten öğütler tavsiyeler.  Rönesans ve aydınlanma çağının önde gelen düşünce adamından sevgi aşk dostluk politika hayatın anlamı insan olmak ruh tanrı din toplum sosyal olaylar edebiyat tarih sanat gerçek yaşam iç dünya filozoflar felsefe akımları varoluş gizem gizemli aydınlatıcı düşündüren mistizm insan ilişkileri sosyoloji özlü güzel ders veren sözler yazılar. "Bildiğim bütün insanlar arasında bir seçme yapmam istense, ben üç insanı hepsinden üstün tutardım. Bunlardan biri Homeros'tur. Homeros, Aristoteles'ten ya da Varro'dan daha mı bilgilidir, diyeceksiniz; hayır. Hatta şiir sanatında Vergilius'un ondan hiç de aşağı kalmadığı ileri sürülebilir. Bu konuda hüküm vermek, her ikisini de bilenlere düşer. Ben kendi hesabıma Yalnız birini, Vergilius'u, ...

SONET Benzetebilir miyim bir yaz gününe seni? Sen daha sevimlisin, daha sakinsin ondan. Sert rüzgarlar Mayısın narin çiçeklerini. Hırpalar ;Yaz ise pek çabuk geçer...Durmadan! Bazan, kızgın olarak,parlar gözü semanın... Bir karartıyla sık sık söner altın bakışı ; Her güzel,güzelliğini kaybeder: Tabiatın- Sebep olur da bazan bu kararsız akışı! Fakat senin ebedi yazın hiç sönmeyecek, Dönmeyecek sendeki güzellik bir yalana. Ölüm sana yaklaştı diye, öğünmeyecek: Sen eşitken ebedi mısralarla zamana Yaşadıkça insanlar, görebildikçe gözler, Seni yaşatmak için yaşayacak bu sözler

Başarı istediğini elde etmek, mutluluk ise elde ettiğini sevmektir.   Yarınlar, yorgun ve bezgin kimselere değil..! Rahatını terk edebilen ; Gayretli insanlara aittir...  Cicero Bazı kişiler henüz benliklerini bulamadıklarını söylerler. Ama benlik insanın bulduğu değil yarattığı bir şeydir.  Thomas Szasz   Koşullar ; Hayatın bize indirdiği kırbaç darbeleridir..! Bazılarımız bu darbeleri fildişi beyazlığındaki çıplak omuzlarında hissetmek zorunda kalırken ; Diğerlerine paltolarını giyme izni veriliyor..İşte tek fark bu... Erkekler kendilerini yorgun hissettikleri için, Kadınlar ise meraktan evlenirler. İkisi de hayal kırıklığına uğrar...  ------Oscar Wilde----- Gazeteler bir defasında benim öldüğümü yazmıştı ama ; Kanıtları yakından inceledikten sonra bu açıklamanın yanlış olduğu sonucuna vardım...  ----Bertrand Russell---- Moda denilen şey o kadar çirkindir ki ; Onu her altı ayda bir değiştirirler... Oscar Wilde     Odandan çıkman gerekmez, ...

http://www.dailymotion.com/video/xa98wt_ucuncu-ahsn-iiri-attila-lhan-kerem_creation ÜÇÜNCÜ ŞAHSIN ŞİİRİ Gözlerin gözlerime değince Felaketim olurdu, ağlardım Beni sevmiyordun, bilirdim Bir sevdiğin vardı, duyardım Çöp gibi bir oğlan, ipince Hayırsızın biriydi fikrimce Ne vakit karşımda görsem Öldüreceğimden korkardım Felaketim olurdu, ağlardım Ne vakit Maçka'dan geçsem Limanda hep gemiler olurdu Ağaçlar kuş gibi gülerdi Sessizce bir cigara yakardın Parmaklarımın ucunu yakardın Kirpiklerini eğerdin, bakardın Üşürdüm, içim ürperirdi Felaketim olurdu, ağlardım Akşamlar bir roman gibi biterdi Jezabel kan içinde yatardı Limandan bir gemi giderdi Sen kalkıp ona giderdin Benzin mum gibi giderdin Sabaha kadar kalırdın Hayırsızın biriydi fikrimce Güldü mü cenazeye benzerdi Hele seni kollarına aldı mı Felaketim olurdu, ağlardım                        ...